نوف سایت ادبی نوشین شاهرخی

بازگشت به صفحه قبل

دیدگاه فعالین جنبش فمینیستی درباره خیزش مردم
   1388-04-03– شهرزاد نیوز: نوشین شاهرخی
   


شهرزادنیوز به چند تن از زنان فعال جنبش فمینیستی که در کنفرانس بنیاد پژوهش‌های زنان در شهر هانوفر شرکت داشتند، پیشنهاد کرد که در رابطه با خیزش مردم در این روزهای سرنوشت‌ساز نظر خود را به صورتی چکیده بنویسند.

این عزیزان با گشاده‌رویی این پیشنهاد را در روزهایی که شبانه‌روز سه چهار ساعتی بیش نخوابیده‌اند، پذیرفتند. با هایده دراگاهی و شکوفه تقی گفتگویی کوتاه انجام گرفته و شهین نوایی، مهناز مهین، میهن روستا و پرستو فروهر نظرات خود را کتبی نوشته اند.

با سپاس از این عزیزان که در وقت کم و در دقایق کوتاه استراحت میان سخنرانی‌ها در این نظرخواهی شرکت کردند.


 توان شکستن این دایره بسته

پرستو فروهر هنرمند مقیم آلمان و فرزند زنده‌یادها پروانه اسکندری و داریوش فروهر:

تصویر تلخ دخترکی که شیارهای خون بر صورتش می‌نشیند و در مقابل چشمان ما جان می‌بازد، تصویر امیدی‌ست که چه بی‌رحمانه در خشونت حاکمان سرکوب‌ می‌شود. این تصویر هزاران و هزاران بار در سراسر دنیا دیده شد. این تصویر در حافظه‌ی ما خواهد ماند تا ایران زخم‌خورده‌مان را دوباره با تصویر یک قربانی به یاد بیاوریم.

در طی روزها و هفته‌های گذشته با غرور و شادی به وطنم فکر کرده بودم. با التهاب اخبار را دنبال کرده بودم. با امید به وعده‌ی پیروزی که در دست‌های جوان سر به فلک می‌کشیدند، با امید به شادی که در صورتهایشان نشسته بود، تصویر وطنم را دگرگون دیده بودم.

از تماشای تصویرهایی که نشان از آرزو وعزم تعیین سرنوشت خویش داشتند به وجد آمدم و دوباره دل به امید آنان بستم.

اما باز هم، یک بار دیگر در طول این سرنوشت تلخ صدای استبداد از گلوی پیرمردی به درآمد و دستور سرکوب این امید جوان را داد.

تصویر شیارهای خون بر صورت دخترک، تصویر چشم‌های خیره‌مانده به مرگش بغض سنگینی از عزا و عصیان می‌آفریند. تا کی که ما دوباره این بغض را فریاد زنیم.

سرنوشت تلخی‌ست و ما با هر شیوه که به جنگش می‌رویم انگار که قفل آن را نمی‌توان شکست. به شیارهای خون بر صورت ماه‌پیشانی دخترک خیره می‌مانم. دخترک از نسل پسران من است و مرا در دایره‌ی بسته‌ای از عزا گرفتار می‌کند. عزای خون ریخته‌ی پدران و مادران تا عزای خون ریخته‌ی فرزندان. فریادهای آزادی که از گلوی نسلی به نسل دیگر به ارث می‌رود اما هر بار در سوکوب به خون می‌نشیند. تا کی که ما توان شکستن این دایره بسته را بیابیم.

 

انفجار خواسته‌های بی‌پاسخ

هایده درآگاهی، از فعالین جنبش زنان دهه‌ی هفتاد میلادی تاکنون و استاد پاکسازی‌شده‌ی دانشگاه تهران:

هایده سطح این جنبش را دراعتراض به انتخابات می‌بیند و آن را در واقع انفجاری می‌داند در برابر خواسته‌های بی‌پاسخ مردم از انقلاب 57.

جمهوری اسلامی از نظر وی نماینده‌ی تمایلات و خواسته‌های مردم نیست و از ساختار ذهن و سطح شعور اجتماعی ـ سیاسی جامعه بسیار عقب‌تر است.

از نظر هایده آگاهی در جامعه‌ی ایران سطح نازلی ندارد، اما نمی‌تواند با سرکوب مداوم، رهبری خودش را بدست بیاورد.

وی در پاسخ "چرا موسوی؟" می‌گوید: او شعارهای دوپهلو و مردم‌پسند می‌دهد و جنبش سیاسی هنوز واکنشی است و به مرحله‌ی دورنمای اینکه چه می‌خواهیم نرسیده.



  پاسداران رهائی انسانیت!

شهین نوایی، محقق علوم طبیعی، فعال و کنشگر جنبش جهانی زنان:

زنان و مردان آزادیخواه، قهرمانان مبارزه دمکراسی و آزادی در خیابان‌های ایران ـ پاسداران رهائی انسانیت!

امروز مردم جهان در مقابلتان سر تعظیم فرود آورده و شما را تحسین می‌کنند و چشم به مبارزات روزانه شما در خیابان‌های شهرهای ایران دارند.

عزیزان، شما توانسته‌اید با مبارزات خود، آزادی، خواست اولیه انقلاب 1357 را به مهمترین گفتمان سیاسی جهان تبدیل کنید.

ترس حکومت جمهوری اسلامی و رهبران آن از پیشرفت خواست دمکراسی با مسدود کردن کلیه منابع خبررسانی جهانی، نتوانسته و نمی‌تواند انعکاس مبارزات قهرمانانه و خواست‌های شما را مسدود کنند.

شما با بکارگیری تکنیک‌های ابتدائی و پیشرفته آن‌ها را از پا درآورده‌اید!

خواندن سرودهای مترقی دوران انقلاب 1357 در خیابان‌ها بار دیگر شکست فرهنگ زن‌ستیز و خشونت‌بار حکومت ایران و پیروزی فرهنگ پویا و آزاد را نوید می‌دهد!

زنان طلیعه‌داران مبارزه علیه حجاب، آزادی و دمکراسی در طول 30 سال گذشته بار دیگر در وسیع‌ترین شکل ممکن در سراسر جهان به صحنه آمده‌اند. و این بار روشن است که فقط با جدائی دین از دولت امکان تحقق‌بخشیدن به دمکراسی موجود است.

من نیز در خیابان‌های کشورهای اروپائی همراه هم‌رزمان دیگرم زنان، پیشقراولان رهائی انسان با شما هم‌صدا هستم!

رزمتان پیروز



  زنده باد آزادی!

مهناز متین، پزشک مقیم پاریس از بنیانگذاران و اعضای تحریریه‌ی مجله "نقطه":

بنیاد پژوهش‌های زنان ایران در ظرف 20سال زندگی پربار خود، زنان  (نیز مردانی) را گرد هم آورده که بخشی از آنان تبعیدیان جمهوری اسلامی بوده‌اند.

به عنوان یکی از شرکت‌کنندگان در کنفرانس بنیاد نمی‌توانم همبستگی‌ام را با جنبش وسیعی که در سرزمینم جاریست ابراز نکنم. این جنبش که از اعتراض به انتخابات نمایشی و تقلب وسیع در شمارش آراء آغاز شد، امروز به خیزش فراگیر برای آزادی و علیه استبداد تبدیل شده است. سرنوشت این خیزش در لحظه‌‌ی کنونی در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. حضور روزافزون نیروهای آزادی‌خواه و برابری‌طلب که مخالف تبعیض و خواستار عدالت اجتماعی هستند، در تعیین سرنوشت آن بی‌شک تأثیرگذار خواهد بود.

جمهوری اسلامی بار دیگر به کشتار و سرکوب وحشیانه‌ای دست زده که در آغاز دهه‌ی 60 بقای او را ممکن نمود.

با تمام وجود خود را در کنار زنان و مردان آزادی‌خواه سرزمینم حس می‌کنم که در برابر سرکوب ایستاده‌اند و فریاد برآورده‌اند، مرگ بر دیکتاتوری، زنده باد آزادی!

 

امید به پیروزی

میهن روستا، فعال در نهادهای پناهندگی و مهاجران و نیز حقوق بشر و زنان:

این روزها بی‌قراری ما تبعیدیان بیان حالات روحی ماست برای آنهایی که خیابان‌های ایران را به حرکت درآورده‌اند.

نگرانی وجه مشترک ماست. ما در این جا و آن‌ها در آن‌جا.

نگرانی به حق که ناشی از 30 سال کاربرد شیوه‌های مختلف خشونت برای سرکوب در ایران از جانب جمهوری اسلامی بوده.

امید اما، ما را به هم پیوند می‌دهد. امید به پیروزی. با هر گامی که در تظاهرات برای پشتیبانی از حرکات اعتراضی مردم در ایران بر می‌دارم؛ خود را در کنار آنها احساس می‌کنم.

من با شعارهای: دمکراسی برای ایران؛ جمهوری اسلامی نه نه، همراه آنان هستم.

 

حرکت مدنی برنده می‌شود

دکتر شکوفه تقی، روان‌شناس، ایران‌شناس و مذهب‌شناس:

از نظر شکوفه، جنبش درست مانند یک انسان روانشناسی خاص خودش را داراست. جنبش همه‌گیری که در ایران در جریان است، روانشناسی یک زن را دارد، چراکه صلح‌آمیز با جهان برخورد می‌کند، بدور از خشونت و پرخاش.

این جنبش خواست‌های مدنی خود را بدون زد و خورد بیان می‌کند که نمادی از مادران ماست و زن ایرانی که مانند آبِ روان حضوری مستمر و ساکت دارد.

بیش از همیشه ما زنان جوانی را می‌بینیم که با شادی و صلح ایستاده‌اند تا تغییراتی کوچک ایجاد کنند و این حرکت مدنی برنده می‌شود.